W 1964 roku Amerykanin Domina Jalbert opatentował Parafoil, wielokomorowy, dwupowierzchniowy spadochron typu ram-air. Dzięki ruchowi powietrza wlatującego przez komory, spadochron ten nabierał kształtu płata, umożliwiając szybowanie. To zapoczątkowało rozwój paralotniarstwa, które wystartowało w 1978 roku.
Paralotniarstwo częściowo rozwijało się dzięki projektom dla programu kosmicznego NASA oraz samodzielnym testom w Europie. Ważnym momentem był rok 1965, gdy David Barish, amerykański pilot i konsultant NASA, stworzył Sailwing – jednopowierzchniowy, prostokątny spadochron. Testował go z ośrodka narciarskiego w Nowym Jorku i starał się spopularyzować „wznoszenie na zboczach”.
25 czerwca 1978 roku spadochroniarze Jean-Claude Bétemps i André Bohn postanowili spróbować startu ze zbocza Mont Pertuiset we Francji. Bétemps poszybował pierwszy, a ich loty przyciągnęły uwagę mediów, co przyczyniło się do rozwoju paralotniarstwa. W 1979 roku powstała pierwsza szkoła paralotniowa, a Bétemps został instruktorem.
W 1985 roku Laurent de Kalbermatten rozpoczął produkcję i sprzedaż pierwszego skrzydła przeznaczonego specjalnie do paralotniarstwa. Sport szybko się rozwijał, a w połowie lat 80-tych dotarł do Stanów Zjednoczonych. Pierwsze Mistrzostwa Świata w paralotniarstwie odbyły się w Austrii w 1989 roku.
Rekordy w paralotniarstwie szybko rosły. W 1989 roku Hans Jörg Bachmair ustanowił pierwszy rekord świata w przelocie otwartym wynoszący 69,15 km. W 2007 roku rekord wzrósł do ponad 400 km, a w 2016 roku Donizete Baldessar Lemos, Rafael Monteiro Saladini i Samuel Nascimento ustanowili rekord 564,3 km.
Paralotniarstwo od momentu powstania nieustannie się rozwija, przyciągając coraz więcej pasjonatów i ustanawiając kolejne rekordy… dlatego powstał LEONARDO TEAM – ART OF FLYING.
